Fuerteventura to hiszpańska wyspa, położona we wschodniej części archipelagu Wysp Kanaryjskich, na Oceanie Atlantyckim, nieopodal północno-zachodnich wybrzeży Afryki. Razem z wyspami Lanzarote i Gran Canaria tworzy prowincję Las Palmas. Powierzchnia wyspy wynosi 1659,74 km², zamieszkuje ją 86 642 osób (2005).

Historia wyspy

Prawdopodobnie pierwsi osadnicy trafili na wyspę z terenu Afryki Północnej. Słowo Mahorero (Majorero) albo inaczej Maho, jest wciąż używane do określania mieszkańców wyspy. Wyraz ten wywodzi się od antycznego słowa "mahos" znaczącego tyle co buty zrobione z koźlej skóry, które nosili rodowici mieszkańcy wyspy. Guanczowie mieszkali w jaskiniach i posiadali cechy ludzi z basenu Morza Śródziemnego. W antyku wyspa posiadała inną nazwę – "Planaria". Wynikało to z charakterystycznego ukształtowania powierzchni wyspy. W XI w. p.n.e. na Fuerteventurę oraz Lanzarote przybywają statki Fenicjan. Na przełomie I i II wieku, rzymski pisarz Pliniusz Starszy w swoim dziele "Historia naturalna" po raz pierwszy wspomina o Wyspach Szczęśliwych. Portugalscy i Hiszpańscy handlarze niewolników i poszukiwacze skarbów pod koniec XIV i na początku XV wieku wykazują duże zainteresowanie wyspą. W 1405 roku francuski zdobywca Jean de Bethencourt najechał wyspę i nadał swoje imię ówczesnej stolicy wyspy Betancurii. W 1492 roku Wyspy Kanaryjskie były ostatnim miejscem postoju Krzysztofa Kolumba przed wyruszeniem w podróż na zachód. W 1835 roku stolicą wyspy zostało Puerto del Rosario. W 1852 roku wyspa stała się miejscem wolnego handlu, dzięki Izabeli II Hiszpańskiej. W 1927 roku Fuerteventura, razem z Lanzarote, stała się częścią prowincji Gran Canarii. W latach 40. XX wieku na wyspie powstało lotnisko, natomiast w latach 60. na wyspie pojawili się pierwsi turyści, powstało aktualne lotnisko i zaczęto budować hotele i infrastrukturę turystyczną. W 2009 roku wyspę uznano za rezerwat biosfery UNESCO.

Geografia

Fuerteventura zajmuje powierzchnię 1659,74 km2. Wyspa wchodzi w skład hiszpańskiej prowincji Las Palmas i dzieli się na 6 regionów:AntiguaBetancuriaLa Oliva (do regionu zaliczamy także małą wyspę Islote de Lobos)PájaraPuerto del RosarioTuinejeDruga co do wielkości wyspa archipelagu, znajduje się 100 kilometrów od wybrzeża Afryki. Fuerteventura posiada najdłuższą linię brzegową i naturalne, szerokie plaże (jest ich ponad 150). Najsłynniejszą z nich jest pokryta białym piaskiem Playa de Sotavento de Jandia, na której corocznie odbywają się międzynarodowe zawody zaliczane do pucharu świata w windsurfingu.

Klimat

Klimat panujący na wyspie jest bardzo suchy. Czasami w okresie wiosennym na Fuerteventurze występują burze piaskowe niosące piasek zwany kalima znad Sahary.Temperatura na wyspie rzadko spada poniżej 18 °C oraz rzadko przekracza 30 °C. Przyczyną jest chłodny prąd morski.

Geologia

Fuerteventura jest najstarszą wyspą wchodzącą w skład Wysp Kanaryjskich – powstała 21 milionów lat temu. Najwyższy szczyt to Pico de la Zarza (812 m n.p.m.) położony w południowo-zachodniej części wyspy. Dominuje pustynny krajobraz, wraz z masywem wulkanicznym.

Roślinność wyspy

Fuerteventura posiada zróżnicowaną szatę roślinną, na wyspie rośnie wiele endemicznych gatunków[2]. Na Fuerteventurze możemy znaleźć lokalne gatunki woskownicy, chrościny oraz ostrokrzewu. Daktylowiec kanaryjski nie jest natomiast rośliną, którą można spotkać tylko na Wyspach Kanaryjskich. Do kolejnych roślin endemicznych zaliczamy między innymi : argyrantemę krzewiastą, sukulent Aeonium oraz sosna kanaryjska.

Główne miasta

Puerto del Rosario
Corralejo
Antigua
Tuineje
La Oliva

Gospodarka

Główny dochód mieszkańców wyspy to turystyka. Dość dobrze rozwinięte jest także rybołówstwo, uprawa warzyw i owoców oraz produkcja miejscowego sera, robionego z mleka fuerteventurskich kóz. Główne ośrodki turystyczne to Corralejo, Costa Calma, Morro Jable oraz Caleta de Fuste.

Ciekawostki

Miguel de Unamuno (hiszpański filozof i poeta), który trafił na Fuerteventurę przez generała Franco, w swoich utworach opisał wyspę jako "oazę na pustyni cywilizacji".

Park Narodowy Garajonay (pod patronatem UNESCO) obejmuje najwyższą część centralnego masywu górskiego, często pokrytego mgłą, dostarczającą ciągłych opadów w postaci mżawki. Niżej położone obszary są półpustynne, silnie nasłonecznione i pozbawione opadów.

Znani mieszkańcy wyspy

Antonio José Ruiz de Padrón (1757-1823), franciszkanin i polityk.
José Aguiar (1895-1975), malarz.
Pedro García Cabrera (1905-1981), pisarz i poeta.


Tekst i zdjęcia pochodzą z Wikipedii i są udostępniane na licencji GNU.